خلاصه زندگینامه حافظ
خواجه حافظ شیرازی ( نام کامل : خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی ) متولد 727 قمری مساوی با قرن 14 میلادی و معروف شده به لقب لسان الغیب شاعر بزرگ ایرانی می باشد. اغلب شعرهای حافظ به شکل غزل می باشند که به غزلیات حافظ یا همان فال حافظ معروف شده است. نوع سخن و گرایش شعرهای حافظ به سمت خواجوی کرمانی می باشد. خواجوی کرمانی مهم ترین تاثیر را روی شاعرهای بعداز خود گذاشته است.
در قرن های 18و19 ، شعرهای وی را به زبان هایی غیر از فارسی مانند اروپایی ترجمه کرده اند و نام حافظ به مجالس ادبی غرب هم نفوذ کرده است. هرسال در بیستم مهرماه در شیراز و آرامگاه حافظ مراسم بزرگ داشت حافظ با پژوهشگرهای داخلی و خارجی برقرار میشود. در تقویم و سالنامه نیز، روز 20 مهر روز بزرگ داشت خواجه حافظ شیرازی می باشد.
زندگی حافظ
اطلاعات زیادی از سابقه خانوادگی حافظ موجود نمی باشد و فقط میتوان گفت که پدر وی به نام بهاالدین محمد بوده و مادرش اهل کازرون بوده است. در شعرهای او اشاره های کوچکی از زندگی خودش شده است و بیشتر غزل های او شخصیت های افسانه ای که سروده است در ذهن مردم تداعی میکند. ولی باز هم با توجه به اشارات دیوان حافظ و منابع معتبر و قابل استناد حافظ در خانواده ای از جهت مالی متوسط متولد شده. در جوانی قرآن را حفظ کرده و برای همین به او حافظ گفته میشود.
اطلاعتی دیگری است که بیان میکند که پس از فوت بهاءالدین پسرهای او پراکنده شده اند ولی شمس الدین که کودکی بوده است با مادر خود در شیراز مانده است و روزگاری را با تهی دستی شروع کرده اند برای همین وقتی حافظ کمی بزرگتر شد ، در نانوایی محله خودشان کار خمیرگیری را شروع کرد تا جایی که به تحصیل علاقه مند شد و او به سمت مکتب خانه رفت و چند وقتی را به آموختن سواد و مکتب خانه و کسب و کار مشغول شده و پس از آن زندگی حافظ عوض شده و او بین طالبان علم و مجلس ها و محافل ادبی و درسی عالمان آن زمان در شیراز رفته و به تفحص و تحقیق درباره امور دینی و خواندن کتب مهم و با ارزش دینی مانند زمخشری و یا کشاف و دیگر کتابها روی آورده است.
درباره موضوع عشق حافظ به دختری به نام شاخ نبات نامی که خیلی رایج می باشد و بر طبق همان روایت ها و داستان ها حافظ شاخ نبات را عقد کرده است و چندین مرتبه هم در شعرهایش به فوت فرزندش اشاره کرده است.
حافظ در زمان شیخ ابواسحاق به دربار رفته و کاری را در آنجا داشته و در اشعارش اشاره داشته است که حدود 3 سال در دربار بوده است.
درباره سال فوت حافظ اختلاف کمی بین تاریخ نویسان می باشد و بیشتر آنها نظرشان 792 قمری می باشد. وی همانطور که متولد شیراز بوده ، در همان شیراز فوت کرده است. گفته شده است که در زمانی که خاک سپاری حافظ بوده است عده ای از مردم به خاطر می گساری حافظ با دفن کردن او به شکل مسلمان ها و شیعه ها مخالفت داشته اند و عده ای دیگر او را مسلمان و شیعه می دانستند.
در نهایت یک نفر پیشنهاد می دهد از خود حافظ بپرسیم که چه کنیم و همگان می پذیرند و از کتاب حافظ ، فال می گیرند و آن شعر معروف باز می شود که {قدم دریغ مدار از جنازهٔ حافظ} صفحه 79 فال حافظ
حافظ انسانی ادیب بوده و عالم و آگاه از دانش های ادبی و اصول شرعی بوده است و با اطلاع از عرفان بوده است. استعداد خیلی خوب و فطری حافظ اجازه فکر کردن و تخیل طولانی مدت را به حافظ داده است. در بین شاعرهایی که حافظ از آنها سخن گفته بعد از خواجو باید سلمان را نام برد که حافظ از او هم تاثیر گرفته است. علتش این است که سلمان هم مثل خواجو در زمان حافظ بوده استقبال حافظ شیرازی از دیگر شعرا مانند سعدی و مولوی و بقیه شاعرها هم کم نیست و دیوان حافظ با این تاثیرات بسیار مقبول و خوب شده است.
ناگفته نماند که زمان حافظ شیرازی با آخرین تحول و تغییر زبان فارسی همراه بوده و در آن دوره تغییرات فرهنگ اسلامی شکل گرفته و این با زمان حافظ مصادف بوده است و برای همین اشعار او در مقایسه با شاعرهای قبل از خودش برای ما مانوس تر می باشد و به ما نزدیکتر است و بیشتر اشعار و سخنان او را می پسندیم.
حافظ شیرازی از شاعرانی می باشد که در زمان حیات خودش اشعارش شهرت پیدا کرده و در دورترین شهرهای ایران و یا حتی در دیگر کشورها شهرت پیدا کرده است.
درباره این سایت